Ισως δεν είμαι ο πλέον κατάλληλος άνθρωπος για να έχω ‘από μέσα’ γνώμη για τις φετινές εκθέσεις Prolight+sound & Musikmesse 2015, καθώς μια δυνατή γαστρεντερίτιδα της τελευταίας στιγμής με κράτησε στην Ελλάδα. Παρόλα αυτά, πήρα κλίμα της έκθεσης από φίλους, συνεργάτες και γενικά από πολλούς επαγγελματίες που ανέβηκαν και φέτος στη Φρανκφούρτη και με τους οποίους είχα τηλεφωνική επαφή όλες αυτές τις μέρες. Επίσης φρόντισα όσο μπόρεσα «να μεταφέρω» την έκθεση της Φρανκφούρτης στον υπολογιστή μου και κυριολεκτικά όργωσα το ίντερντετ για τα νέα και τις ειδήσεις που δημοσίευαν απευθείας οι κατασκευαστές αλλά και οι trade buyers και οι επισκέπτες μέσω social media…
Ισως τελικά και με δεδομένο ότι ανεβαίνω 20 συναπτά έτη (+ τα προηγούμενα ‘σπαστά’) στη Φρανκφούρτη, θα αποτολμήσω φέτος μια ‘εκ των έξω’ προσέγγιση της έκθεσης και που ξέρετε μπορεί και να έχω μια πιο ‘αντικειμενική’ προσέγγιση…
Για άλλη μια χρονιά λοιπόν όπως συνηθίζεται τα τελευταία χρόνια, έγινε «του μίξερ» και δη του ψηφιακού. Τα ντεμπούτα στη φετινή prolight+sound ήταν περισσότερα από ποτέ ενώ επιβεβαιώθηκε περίτρανα και το έλλειμα στη μεσαία κατηγορία της αγοράς. Επιβεβαιώθηκε δηλαδή γενικότερα ότι οι δουλειές χωρίζονται πλέον σε δυο κατηγορίες: μεγάλες και μικρές. Τα πρώη κραταιά μεσαία budget που οριοθετούσαν και τη βάση της δουλειάς, έχουν πρόβλημα γενικώς και όχι μόνο στα μέρη μας.
Κάπως έτσι λοιπόν, οι Yamaha και Digidesign παρουσίασαν τις νέες ναυαρχίδες τους, η Midas έχει πλεον ετοιμοπόλεμη και μάλιστα σε δυο εκδοχές τη μεγάλη PRO X, η Soundcraft εμπλούτισε προς τα πάνω τη σειρά Vi με τις 5000 και 7000, ενώ η DiGiCo έχοντας πληρότητα στο επάνω ράφι, κινήθηκε ακριβώς αντίθετα παρουσιάζονται την πιο προσιτή της ψηφιακή, την S21. Από την κάτω πλευρά του παιχνιδιού όμως δεν μπορούσε να λείπει και η Yamaha, από την οποία περιμέναμε μεν την ναυαρχίδα της PM10 όμως η Yamaha επιφύλασε μια έκπληξη παρουσιάζοντας τη νέα σειρά προσιτών ψηφιακών TF Series που διαθέτει 3 μοντέλα.
Αναμφίβολα ο Uli Behringer άλλαξε τα δεδομένα και το παιχνίδι στην κάτω πλευρά των μίξερ με την X32 και πλέον (έστω και καθυστερημένα κάποιοι) όλοι έχουν τις απαντήσεις τους…
Προσιτά ψηφιακά μϊξερ όμως παρουσίασαν και οι Cadac (τη νέα CDC4), η Allen & Heath, η Studiomaster, η Behringer, η Μαckie, η QSC, ακόμα και η RCF και μάλιστα (με εξαίρεση την Cadac) μίξερ τύπου ρακ (ή τύπου multi box αν προτιμάτε) χωρίς επιφάνεια εργασίας που βασίζονται αποκελστικά σε ταμπλέτες για το χειρισμό, ενώ είναι ζήτημα χρόνου άπαντες να είναι συμβατοί και με Android λογισμικό. Αρχίζουμε να ζούμε την αρχή του τέλους της επιφάνειας εργασίας; Και αν ναι αυτό είναι καλό ή κακό; Ο χρόνος θα δείξει και τα ερωτήματα αυτά θα απαντηθούν στο άμεσο μέλλον. Προς το παρών οι τάσεις είναι απόλυτα ξεκάθρες: μείωση κόστους παραγωγής, logistics, και γενικότερη συμπίεση τιμών.
Αντίστοιχα κινήθηκαν σε επίπεδο προϊόντων και οι κατασκευαστές ηχείων (πολλά μοντέλα ειδικά στη μεσαία – μεσοχαμηλή κατηγορία, με ελάχιστες εξαιρέσεις), ενισχυτών και επεξεργαστών. Τα μικρόφωνα έχουν περάσει στην ψηφιακή εποχή (η ασύρματη τεχνολογία), ενώ το κομμάτι της μουσικής τεχνολογίας παραδοσιακά βρίσκεται σε εγρήγορση τα τελευταία χρόνια με όλες τις τεχνολογικές συγκλίσεις που έχουν γίνει να το αφορούν άμεσα. Στον τομέα του φωτισμού και του projection υπήρχε επίσης αρκετή κινητικότητα και δραστηριότητα διότι το show είναι αυτό που θα κρατήσει ψηλά τη σημαία του Live και το Live με τη σειρά του είναι αυτό που αποτελεί την ατμομηχανή της μουσικής βιομηχανίας πλέον.
Είναι ξεκάθαρο ότι η βιομηχανία έχει εστιάσει πλέον δίχως αναστολές στο Live section. Τα λεφτά είναι στο ‘ζωντανό’ μιας και η δισκογραφία και η κερδοφορία από αυτή δεν έχει πλέον καμία σχέση με το ένδοξο και υπερεκτιμημένο παρελθόν. Αντιθέτως, τα έσοδα από τα δικαιώματα των download και streams μουσικής είναι περαιτέρω συρρικνωμένα χρόνο με το χρόνο. Δείτε τα εξής τρία παραδείγματα που αναφέρω για να πάρετε μια ιδέα του τι εννοώ:
Μίλαγα πρόσφατα με ένα στέλεχος της L-Acoustics και τoν ρωτούσα αν μπορεί να εξηγήσει την τεράστια ζήτηση συστημάτων όπως το Κ2 από τη παγκόσμια συναυλιακή αγορά, αλλά και να μου πεί πως βλέπει το μέλλον της μουσικής βιομηχανίας. Μου ανέφερε λοιπόν επιγραμματικά ότι πριν από μερικά χρόνια στη Βρεττανία υπήρχαν 60 μουσικά φεστιβάλ, ενώ σήμερα έχουν ξεπεράσει τα 200. Αρα η ανάγκη για Live και events είναι δεδομένη. Ευτυχώς!
Από την άλλη, σας παραθέτω και την προχθεσινή δήλωση του Geoff Barrow των Portishead, ο οποίος με tweet του κατηγόρησε ανοικτά τη δισκογραφική του (Universal) μαζί με τις πλατφόρμες της Apple, το You Tube, το Spotify κλπ, ότι πλέον η μουσική πωλείται στις μέρες μας εξωφρενικά φθηνά, ενώ μάλιστα χαρακτήρισε όλο αυτό που συμβαίνει μια τρέλα που πρέπει να πάψει να υφίσταται. Από πού ορμώμενος τα ‘πήρε’ τόσο άσχημα; Μα από το γεγονός ότι έλαβε εισόδημα μόλις $2.500 από 34 εκατομμύρια streams της μουσικής του…
Κι ένα τρίτο στοιχείο που επιβεβαιώνει περίτρανα ότι οι εποχές στην κατανάλωση και στο εμπόριο αλλάζουν, έρχεται από την ίδια την έκθεση Musikmesse / Prolight+Sound της Φρανκφούρτης και συγκεκριμένα μέσα από την ανακοίνωση των ημερομηνιών διεξαγωγής των εκθέσεων της επόμενης χρονιάς (2016). Η ανακοίνωση λοιπόν που εστάλη σε όλο τον διεθνή τύπο λίγο πρίν κλείσουν τις πόρτες τους οι φετινές εκθέσεις, έλεγε ότι η επόμενη έκθεση Musikmesse θα πραγματοποιηθεί μεταξύ 7 και 10 Απριλίου 2016, ενώ η επόμενη Prolight+Sound θα διεξαχθεί μεταξύ 5 και 8 Απριλίου 2016. Είναι η πρώτη φορά λοιπόν που οι δυο εκθέσεις δεν θα διεξαχθούν ακριβώς ταυτόχρονα, αλλά θα διεξαχθούν περίπου ταυτόχρονα και ο λόγος είναι απλός. Από του χρόνου η Musikmesse θα είναι ανοικτή στους private visitors όλες τις ημέρες της διεξαγωγής της, και προφανώς μεταφέρθηκε η Prolight+sound λίγο πιο μπροστά για να μην επηραστούν οι trade buyers της Prolight από τους consumer επισκέπτες της Musikmesse (τουλάχιστον όχι για όλες τις ημέρες, αφού οι δυο εκθέσεις συμπέφτουν για 2 ημέρες).
Οι λόγοι που του κάνουν αυτό οι διοργανωτές είναι πολλοί και σηκώνει αρκετή ανάλυση, όμως εδώ μας ενδιαφέρει η άμεση σύνδεση της μουσικής με το consumer περιβάλλον, ότι κι αν σημαίναι αυτό.
Θα έχουμε χρόνο να τα αναλύσουμε όλα αυτά σε επόμενα editorials, εως τότε το μόνο που έχει πραγματικά σημασία είναι να πάρει μπροστά η αγορά μας, γιατί όπως πληροφορήθηκα όλοι σχεδόν οι εκθέτες εξέφρασαν με στοιχεία την άποψη ότι η ευρύτερη Ευρωπαϊκή αγορά έδειξε ήδη από πέρυσι σημαντικά σημάδια ανάκαμψης στο σύνολό της…
